Instalacje zbiornikowe

1. Informacje wstępne

Gaz płynny ze względu na unikalne właściwości  znajduje szereg zastosowań w różnych gałęziach rolnictwa, przemysłu i hodowli. Instalacje wykorzystujące gaz płynny zapewniają ciągłość pracy i możliwość uzyskania  dużego  poboru  mocy w jednostce czasu. Ze względu na całkowite spalanie stanowi  minimalne obciążenie środowiska produktami spalania. Gaz płynny jest bardziej efektywny energetycznie od paliw tradycyjnych – posiada największą wartość opałową spośród innych, konwencjonalnych nośników energii.

Gaz płynny  ze względu na wysoką wartość opałową, całkowitą automatyzację wykorzystujących go urządzeń oraz  zachowanie czystości otoczenia i środowiska   stanowi atrakcyjne źródło energii do ogrzewania pomieszczeń i przygotowania ciepłej wody w rejonach, gdzie brak jest dostępu do sieci gazu ziemnego. Do spalania gazu płynnego wykorzystuje się takie same kotły, jak przy spalaniu gazu ziemnego. Ich  bardzo bogaty wybór uwzględnia m.in. zapotrzebowanie na ciepłą wodę oraz miejsce montażu. Są modele stojące i wiszące, jedno- i dwufunkcyjne. Ze względu na zbliżone właściwości do gazu ziemnego, urządzenia zasilane gazem płynnym mogą być – w przypadku rozprowadzenia sieci gazu ziemnego  w przyszłości – przełączone na gaz  ziemny.  W obrębie wewnętrznej instalacji regulacji będzie wtedy wymagał  zespół gazowy w przypadku  kotła kondensacyjnego (odpowiada za  zmieszanie gazu i powietrza w odpowiednich proporcjach)  lub – w przypadku innego rodzaju kotłów – wymianie podlegają w palniku dysze, których średnica  odpowiada za doprowadzenie takiej ilości paliwa, aby jej stosunek do ilości powietrza zapewniał prawidłową pracę kotła.  Wykorzystana może być również w takim wypadku zewnętrzna instalacja gazowa.
Gaz płynny ma zastosowanie w różnorodnych tego typu urządzeniach. Sprawdza się zatem w kotłach grzewczych z pojemnościowym lub przepływowym wymiennikiem ciepłej wody, podgrzewaczach  wody basenowej, w urządzeniach do ogrzewania pomieszczeń samodzielnie lub w połączeniu z pompą ciepła, panelami solarnymi czy kominkiem z płaszczem wodnym.

Gaz płynny wykorzystywany w gospodarstwach domowych  dostarczany jest do zbiorników o pojemności najczęściej 2700 litrów. Są też zbiorniki o pojemności  4850 litrów i 6700 litrów. Jeśli jednak łączna moc urządzeń grzewczych w budynku nie przekracza 30kW, zbiornik o pojemności 2700 litrów jest zwykle wystarczający. Pod względem sposobu montażu, istnieją dwa  rodzaje zbiorników: podziemne i naziemne.  Dobór odpowiedniego zbiornika podyktowany jest,  oprócz spełnienia wymogu związanego  z  mocą urządzeń grzewczych,  także różnicą cen pomiędzy propanem a mieszaniną , warunkami   zabudowy oraz to czy gaz płynny będzie paliwem przejściowym czy docelowym. W tabeli poniżej zamieszczone są parametry, warunkujące dobór wielkości i rodzaju zbiornika w zależności od powierzchni domu .

Pojemność zbiornika w litrach	Powierzchnia domu naziemny / podziemny	Moc urządzeń naziemny / podziemny	Maksymalny pobór ciągły naziemny
2700	200m²       300 m²	30kW       42kW	2,2 kg/h
4850	340 m²       450 m²	46kW       60kW	3,7 kg/h
6700	500 m²       750 m²	68kW       95kW	5,0 kg/h

Zbiornik podziemny zalecany jest w przypadku działek niewielkich i wąskich, gdyż można montować go bliżej działki i dróg niż zbiornik naziemny. Minimalne odległości od domu i od drogi wynoszą tylko 1 m dla zbiornika o pojemności 2700 litrów. Chociaż montaż zbiornika  podziemnego jest bardziej pracochłonny i droższy od montażu zbiornika nadziemnego to jednak ma on tę zaletę, że jest on niewidoczny po przysypaniu ziemią (na powierzchni widoczna jest tylko pokrywa studzienki rewizyjnej z armaturą i zaworami). Ponadto przez cały rok można korzystać z tańszej od czystego propanu – mieszaniny propan-butan. Jednak bezproblemowa praca wielu bardziej zaawansowanych technologicznie  modeli kotłów zasadza się na przestrzeganiu ścisłych proporcji propanu i butanu w mieszaninie lub wykorzystywaniu tylko propanu. Tymczasem przy spadającej temperaturze na zewnątrz w wyniku szybszego parowania propanu, proporcje składników w  mieszaniny mogą ulec zmianie  czego skutkiem są zakłócenia pracy kotła. Rozwiązaniem ukierunkowanym na bezawaryjną pracę kotła w tych okolicznościach jest zakup propanu.

Utrudnieniem do montażu zbiornika podziemnego jest wysoki poziom wód gruntowych, gdyż ciśnienie hydrostatyczne wody będzie go wypierać z ziemi. Montaż zbiornika w takim przypadku jest możliwy, ale wymaga dodatkowych prac zabezpieczających zbiornik przed wyparciem.

Zbiornik naziemny  jest częściej wybierany na dużych działkach. Ważne w tym przypadku jest, aby  nie był usytuowany we wgłębieniu terenu oraz żeby był zainstalowany z dala od studzienek lub wpustów kanalizacyjnych, aby w przypadku rozszczelnienia instalacji i w następstwie tego wycieku cięższego od powietrza gazu, zapobiec zbieraniu się go poniżej powierzchni gruntu lub zagłębieniach, gdyż  powoduje to zagrożenie pożarem.

Zastosowanie – przykłady instalacji zbiornikowych

1. Gastronomia, piekarnie, cukiernie, przemysł mięsny.
   Gaz płynny wykorzystywany jest do zasilania pieców piekarniczych , kotłów warzelnych, urządzeń do obróbki termicznej.

2. Hodowla trzody i drobiu.
   Gaz płynny służy do  zasilania promienników ciepła z funkcją dokładnego ustawienia  wymaganej  temperatury.

3. Suszarnie roślin uprawnych, ziaren zbóż, tytoniu.
   Do suszenia produktów  roślinnych doskonale sprawdzają się urządzenia na gaz płynny ze względu na czystość obsługi  tych urządzeń.

4. Pralnie.
   Gaz płynny znajduje zastosowanie w maszynach piorących z ogrzewaniem wodnym, suszarek pralniczych, maszyn do maglowania.

5. Przemysł papierniczy, drukarnie.
   Gaz płynny wykorzystywany jest w instalacjach zasilających urządzenia do odparowywania wilgoci i suszenia farby drukarskiej.

6. Cegielnie, przemysł ceramiczny, wyrób porcelany.
   Gaz płynny wykorzystywany jest podczas procesów produkcyjnych w urządzeniach wytwarzających wysokie temperatury.

7. Budownictwo, budowa dróg. Gaz płynny można wykorzystać do podgrzewania asfaltu, do ogrzewania zwrotnic kolejowych, rozmrażania wagonów, przy produkcji bloków betonowych i prefabrykatów.
8. Ogrzewanie dużych przestrzeni w budynkach i hal.
   Gaz płynny sprawdza się w szybkim ogrzaniu pomieszczeń handlowych, hal fabrycznych, sportowych, kościołów, domów weselnych.
9. Gaz płynny ze zbiornika jako źródło ciepła do ogrzewania pomieszczeń, wody i przygotowania posiłków w gospodarstwach domowych jest coraz chętniej wybierany w okolicach pozbawionych sieci gazu ziemnego .

 

Wartość opałowa nośników energii – porównanie

Paliwo	zawartość energii w MJ
1 kg węgla	29,33
1 kg węgla brunatnego	7,96
1 kg oleju opałowego	42,00
1 kg mieszaniny 50/50 propan-butan	43,03

Prezentowany wyżej wykaz wartości opałowych poszczególnych nośników energii na jednostkę masy wskazuje na wyraźna przewagę  gazu płynnego w tym względzie w stosunku do wymienionych paliw.

 

2. Instalacja zewnętrzna zbiornika do gazu płynnego

Czynności wstępne

1. Podpisanie umowy z firmą dystrybucyjną o wykonanie instalacji oraz zakup zbiornika i podzespołów lub dzierżawa zbiornika od firmy dystrybucyjnej.
2. Wykonanie projektu instalacji wewnętrznej przez uprawnionego projektanta oraz uzyskanie decyzji o pozwoleniu na budowę wydanej przez starostwo powiatowe lub urząd miasta na podstawie tego projektu. W przypadku posiadania pozwolenia na budowę domu wyposażonego w instalację gazową, występowanie o odrębne pozwolenie na budowę samej instalacji gazowej nie jest wymagane.
3. Zgłoszenie w starostwie lub urzędzie miasta zamiaru budowy instalacji zbiornikowej poprzez złożenie wniosku wraz z mapą geodezyjną do celów informacyjnych z naniesioną lokalizacją zbiornika.
4. Wykonanie projektu instalacji zewnętrznej przez uprawnionego projektanta na podstawie uzyskanych warunków zabudowy. Jeśli w ciągu 30 dni od daty zgłoszenia  brak jest decyzji administracyjnej o jego odrzuceniu , można przystąpić do kolejnych czynności.
5. Wykonanie wewnętrznej instalacji  gazowej i podłączenie odbiorników paliwa (kocioł, kuchenka, itp.) przez uprawnionych pracowników w zakresie obsługi urządzeń, instalacji i sieci gazowych.

 

Montaż zbiornika naziemnego o pojemności 2700 litrów i wykonanie instalacji od zbiornika  do budynku.

1. Zakup lub dzierżawa zbiornika. Zakupu zbiornika wraz z armaturą (rurociągi, podzespoły itp.) inwestor dokonuje we własnym zakresie lub zleca firmie Pegas Oil sp. z o.o.
2. Wykonanie lub transport płyty fundamentowej na posesję.
3. Przygotowanie podłoża pod płytę zbiornika (podsypka żwirowa).
4. Roboty ziemne: wykonanie wykopu wokół zbiornika w celu położenia taśmy uziemiającej (bednarki) oraz wykopu do przeprowadzenia przyłącza gazu do domu, zasypanie wykopów po zakończeniu prac.
5. Wykonanie przyłącza zewnętrznego gazu oraz montaż zbiornika:
   Przyłącze zewnętrzne: reduktor I i II stopnia, główny zawór gazowy, skrzynka, zestawy przyłączeniowe, rura gazowa PE 32 x 3, taśma ostrzegawcza, uziemienie otokowe.
   – montaż zbiornika
   – montaż skrzynki gazowej z zaworem głównym
   – montaż przyłącza gazu do budynku
   – próby szczelności przyłącza i pomiar uziemienia
6. Zorganizowanie odbioru instalacji zbiornikowej przez inspektora Urzędu Dozoru Technicznego
7. Zapoznanie użytkownika ze sposobem eksploatacji instalacji zbiornikowej, zasadach ochrony przeciwpożarowej oraz zasadach BHP.
8. Bezpłatne usługi gwarancyjne na wykonane prace przez okres 12 miesięcy od wykonania oraz odpłatny serwis w czasie użytkowania instalacji po upływie okresu gwarancyjnego.

 

Napełnienie i rozruch instalacji

Napełnienie zbiornika gazem płynnym może odbywać się tylko do objętości nie  przekraczającej 85% pojemności zbiornika. Ponieważ każde napełnienie  zbiornika na gaz płynny jest ograniczone do 85% jego pojemności, to w przypadku zbiornika  o pojemności 2700 litrów będzie to stanowiło około 2300 litrów. Jednak  pierwsze napełnienie zbiornika (całkowicie pustego) może wynieść około 2400 litrów. W kolejnych tankowaniach, w związku z obecnością  fazy lotnej gazu w zbiorniku, pozostałej z poprzedniego tankowania ( tj. przy braku fazy ciekłej) zbiornik pomieści już tylko około 2300 litrów przy zachowaniu zasady nie przekraczania limitu napełnienia .
Po napełnieniu zbiornika w np. temperaturze 18 ºC do  85% jego pojemności, pozostałą jego część wypełniają pary pod ciśnieniem około 6 barów. Wzrost temperatury do 40 ºC powoduje niemal dwukrotny wzrost ciśnienia fazy lotnej gazu.

 

Kotłownia

Kotłownia z kotłem na gaz płynny ze względu na bezpieczeństwo mieszkańców powinna być umiejscowiona zawsze powyżej powierzchni terenu (a więc nie może to być np. piwnica zagłębiona w gruncie). W kotłowni nie należy również montować kratki ściekowej i studzienki kanalizacyjnej. Jeśli pod kotłownią  znajduje się piwnica zagłębiona  w gruncie, to wszystkie przewody instalacji przez podłogę muszą być gazoszczelne.

Kubatura  kotłowni w przypadku kotła o mocy do 30 kW nie powinna być mniejsza niż  8 m³. Jeżeli  kocioł o mocy 30 kW ma zamkniętą komorą spalania oraz doprowadzenie powietrza z zewnątrz, kubatura może wynosić 6,5 m³.  Pomieszczenie kotłowni powinno być wentylowane (nie należy jednak stosować wentylacji mechanicznej). Powinien być zainstalowany kanał nawiewy oraz dwa kanały wywiewne – jeden  zamontowany pod sufitem w celu systematycznej wymiany powietrza, drugi – w ścianie zewnętrznej na poziomie podłogi – w celu wyprowadzenia par gazu w przypadku ewentualnego  rozszczelnienia instalacji.  Wokół   dolnego otworu w odległości do 5 metrów nie mogą istnieć żadne drogi ewentualnego przepływu gazu (np. okna) do pomieszczeń z podłogą posadowioną poniżej poziomu gruntu.

 

3. Koszt ogrzewania gazem płynnym.

 Czy musi być drożej.
 Zalety wyboru oferty ze  zbiornikiem wykupionym na własność

Informacje ogólne

Koszty ogrzewania gazem płynnym uzależnione są wprawdzie od szeregu niezależnych czynników, ale znaczący wpływ na  ich wysokość ma także rodzaj podjętych i  zrealizowanych, wcześniej dogłębnie przemyślanych decyzji przez  inwestora, najlepiej na etapie budowy domu.

Koszty ogrzewania, niezależnie od wybranego medium  do ogrzewania, są uzależnione od:

• powierzchni mieszkalnej – dom o powierzchni 120 m² ma inne zapotrzebowanie na ciepło od domu o powierzchni 200m²,
• grubości, jakości materiałów ociepleniowych ścian, poddaszy, podłogi, okien, staranności ich ułożenia  (bez mostków termicznych); odpowiednio wykonana izolacja może zmniejszyć zapotrzebowanie na energię  nawet o kilkadziesiąt procent,
• istotny wpływ na zmniejszenie poboru energii cieplnej  ma także  zamontowanie odpowiedniej jakości mechanicznej wentylacji z odzyskiem ciepła,
• sprawności kotła do ogrzewania gazowego i olejowego; uśredniona w roku sprawność eksploatacyjna gazowych kotłów kondensacyjnych to około 104%, kotły do paliw stałych charakteryzują się znacznie niższą sprawnością,
• wahań cen nośników energii na rynku paliw.

 

Na zużycie energii cieplnej do ogrzewania budynków mają wpływ również inne czynniki, na które budownictwo zwłaszcza zrównoważone kładzie aktualnie duży nacisk. Są to: odpowiednie usytuowanie budynku (jego części najbardziej oszklonej) względem stron świata oraz stosunek kubatury budynku do powierzchni jego ścian (preferowana jest jak najmniejsza wartość tego wskaźnika, co w praktyce przekłada się na zwarty kształt budynku )  oraz odzysk ciepła z wywiewanego powietrza  poprzez  zastosowanie wentylacji nawiewno-wywiewnej z   rekuperatorem. Należy jednak pamiętać, że  koszt urządzeń do wentylacji mechanicznej o wysokiej sprawności (80%) jest znaczny. W przypadku budynku bardzo dobrze ocieplonego i szczelnego zwrot poniesionych nakładów rozkłada się zatem na wiele lat, jednak atutem wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła nie jest wyłącznie odzysk  ciepła, ale  także komfort wynikający z systematycznej wymiany powietrza na świeże w pomieszczeniach.

Właściwe dokonane wybory zwłaszcza  na etapie inwestycji  mają znaczący wpływ na kształtowanie się przyszłych kosztów eksploatacji, z których dominującym jest właśnie ogrzewanie.

Decyzja o wyborze gazu płynnego jako głównego lub uzupełniającego (np. obok kominka)  źródła energii już na wstępie generuje realne korzyści, z których pierwszą jest możliwość założenia kotła kondensacyjnego o płynnej modulacji mocy w zakresie od 20 do 100% mocy maksymalnej (zakres kotłów  tradycyjnych mieści się w przedziale 40-100%) i  stałej sprawności spalania przekraczającej 100%. Druga  możliwość to zastosowanie precyzyjnej automatyki pogodowej, ściśle uzależniającej ilość spalanego paliwa od temperatury na zewnątrz wraz z wyborem opcji z obniżaniem temperatury wewnątrz pomieszczeń w nocy lub podczas nieobecności mieszkańców.  Model tradycyjny  będzie pracował w takich warunkach z nadmiarem mocy, co ma wpływ na większe zużycie paliwa.  Kocioł kondensacyjny zaś dopasuje swoją moc do zapotrzebowania domu na ciepło. Pełne wykorzystanie zalet kotła kondensacyjnego obejmuje także właściwy dobór mocy grzejników oraz zastosowanie optymalnych temperatur  zasilania  i powrotu.

Kocioł kondensacyjny w porównaniu z konwencjonalnym kotłem gazowym do wytworzenia tej samej ilości ciepła zużywa kilkanaście (do około 20% ) procent mniej paliwa. Ponadto jest  bezpieczniejszy w eksploatacji ze względu na zamkniętą komorę spalania – nie stwarza ryzyka zaczadzenia. Dodatkowo zastosowanie elektronicznych regulatorów współpracujących z czujnikiem temperatury ma wpływ na zauważalne oszczędności na kosztach ogrzewania.

Izolacyjność termiczna ścian zewnętrznych

Aktualnie obowiązujące (tj. od 1.01.2014 r.) wymagania dotyczące ciepłochronności ścian zewnętrznych domu, wyrażone wartością współczynnika przenikania ciepła U wynoszą 0,25 W/(m²K).  Podstawa prawna: DzU poz. 926 z dnia 13.08.2013 r. [Rozporządzenie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 5 lipca 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie]. Od 1 stycznia 2017 r. warunki techniczne narzucają obowiązek kolejnego zmniejszenia  współczynnika U do 0,23 W/(m²K) oraz od 1 stycznia 2021 r. – do 0,20 W/(m²K). Jednak, według ekspertów w dziedzinie budownictwa energooszczędnego, już dziś aby dom można było uznać za niskoenergetyczny, współczynnik U ścian zewnętrznych domu nie powinien być większy od niż 0,2 W/(m²K).

Choć o niskoenergetyczności domu decyduje  nie tylko ocieplenie ścian (dobrego ocieplenia wymaga także dach i podłoga, ważny jest wybór okien, instalacji grzewczych i materiałów termoizolacyjnych), to już na wstępie można zaznaczyć, że grubość zaledwie  12-18 cm odpowiedniej jakości ocieplenia jest potrzebne, aby  współczynnik przenikania ciepła U ścian domu nie był gorszy niż 0,2 W/(m²K).

Przykładowo ściana z bloczków silikatowych o grubości 18 cm, ocieplona płytami z wełny mineralnej o grubości 16cm i  współczynniku przewodności cieplnej λ =0,035W/(mK), będzie charakteryzowała się współczynnikiem U = 0,201 W/(m²K). Taka sama ściana pokryta również takim samym ociepleniem, ale o grubości 20 cm daje  współczynnik przenikania ciepła ściany U = 0,163 W/(m²K).

Jaka jest korzyść z zastosowania grubszego ocieplenia?

Przy wartości do  niedawna obwiązującej U=0,3 W/(m²K) ściany zewnętrznej, przez 1m² ściany w III strefie klimatycznej w przeciętnym sezonie grzewczym przenika 28kWh. Przy ścianie o U= 0,2 W/(m²K) przenika 19 kWh. Różnica strat energii wynosi 9 kWh. Wielkość ta pomnożona przez powierzchnię użytkową (przy założeniu , że w budynku jednorodzinnym na  1 m² powierzchni użytkowej przypada 1m²  ściany zewnętrznej) np. 180m², jest oszacowaniem strat równych 1620 kWh.

Cena jednej kWh gazu do ogrzewania w 2013 r.  wyniosła 0,371 zł. (W 1012 r. cena ta wynosiła 0,414 zł.)

Biorąc pod uwagę ceny gazu z roku 2013 r. iloczyn: 0,371 x 1620=601,02 zł ilustruje roczne straty, jakie poniósłby właściciel domu  z faktu nie wykorzystania możliwości zastosowania grubszego ocieplenia i obniżenia współczynnika przenikania ciepła ścian U  z 0,3 do 0,2  W/(m²K). Jest oczywiste, że gdy wartość tego współczynnika w istniejących domach jest dużo większa niż 0,3 W/(m²K) (przed rokiem 1974 obowiązywał U =1,16 W/(m²K)), to korzyści wynikające ze zwiększenia izolacyjności termicznej ścian będą wielokrotnie większe.

Nie podlega wątpliwości, że bardzo dobra izolacyjność ścian przekłada się bezpośrednio na zużycie paliwa, a więc i ogólny koszt eksploatacji domu.

Kalkulacja kosztów

Można przyjąć, że w zależności od  powierzchni użytkowej oraz grubości i jakości wykonania ocieplenia domu jednorodzinnego, zapotrzebowanie roczne na gaz płynny do ogrzewania wynosi  1500- 4000 litrów. Jednak cena, jaką  zapłaci odbiorca za 1 litr tych ilości gazu może się bardzo  różnić i uzależniona jest  od tego, czy jest on posiadaczem zbiornika na własność czy tylko dzierżawcą.

Porównanie kalkulacji ponoszonych zbiorczych kosztów ogrzewania gazem płynnym ze zbiornika własnego lub dzierżawionego (w myśl warunków oferty instalacji zbiornikowej  za cenę od 1zł  do 100zł + VAT, jakie  dominują na rynku), zdecydowanie przemawia za opcją zbiornika posiadanego na własność. Wybór taki wiąże się wprawdzie wydatkiem rzędu około 6000 zł, stanowiącym koszt nowego zbiornika o pojemności  2700 litrów (według cen z 2013r.), ale jest to wydatek jednorazowy.

W przypadku zbiornika dzierżawionego oprócz wyższej  ceny gazu za 1 litr gazu (różnica w cenie waha się w granicach od  0,80 do 1,00 zł od 1 litra), doliczyć należy koszty dzierżawy (około 300-500zł za rok) i ewentualne koszty za telemetrię oraz koszty eksploatacyjne. W przypadku rezygnacji z usług objętych umową dotychczasowego dostawcy dochodzi koszt deinstalacji zbiornika, wytankowania pozostałości gazu i odtransportowania zbiornika. W przypadku zbiornika własnego oprócz zapłaty za gaz od dowolnie wybranego dostawcy i według ceny rynkowej (a więc o 30-50% taniej), doliczyć należy poniesienie wydatków na rzecz Urzędu Dozoru Technicznego ( pierwsza opłata rejestracyjna oraz coroczne  opłaty za przegląd).

W zależności od rocznego zużycia gazu, całkowita inwestycja zakupu i instalacji zbiornika zwraca się już stosunkowo szybko bo już po około 5 pełnych tankowaniach.

Odnosząc się do wysokości kosztów ogrzewania domu, wynikających wyłącznie z cen, za jakie  można było nabyć  poszczególne paliwo w określonym okresie, to za  najbardziej miarodajne  należy uznać porównanie kosztów wytwarzania jednostki ciepła (1kWh)  z danego paliwa.

W styczniu 2012 r. ceny energii za 1kwh ciepła kształtowały się następująco:

Paliwo:	Koszt:
gaz ziemny	0,28 zł/kWh
gaz płynny	0,44 zł/kWh
olej opałowy	0,43 zł/kWh
energia el. w taryfie G11	0,59 zł/kWh
energia el. w taryfie G12	0,68/0,33 zł/kWh
węgiel kamienny orzech	0,16 zł/kWh
drewno opałowe	0,17 zł/kWh
pelety	0,21 zł/kWh

 

Spośród paliw, których wykorzystanie do ogrzewania uważane jest za najbardziej komfortowe (samoobsługowe) i najtańsze  wymieniany jest w pierwszym rzędzie gaz ziemny. Do takiego wniosku prowadzą dane z powyższego zestawienia, a także inne,  dostępne w różnych publikacjach i stronach internetowych statystyki. Jednak dane statystyczne odzwierciedlają ceny średnie paliw przy wielu różnych założeniach (jak na przykład uwzględnienie opłat dodatkowych) i z tego powodu średnie ceny nie koniecznie  oddają rzeczywisty ich obraz.

Znaczącym tego przykładem jest cena 1kWh z gazu płynnego w styczniu 2012r., ustalona na 0,44 zł/kWh.

Porównanie kosztu ciepła z gazu płynnego ( 0,44 zł/kWh) w stosunku do kosztu ciepła z gazu ziemnego ( 0,28 zł/kWh) w styczniu 2012 r., wskazuje na zdecydowaną przewagę gazu ziemnego. Tymczasem jednak w sezonie grzewczym 2013/2014 r. za 1 litr gazu płynnego do ogrzewania (propanu) w województwie mazowieckim trzeba było zapłacić na wolnym rynku  2,00 -2,46 zł brutto.

Wartość opałowa 1 kg propanu to 46,30 MJ

46 MJ /kg =12,78 kWh

3,6 MJ = 1kWh

1l =0,528 kg (w temp.0º C)

1l = 24,45MJ= 6,79 kWh

cena 1kWh propanu  = 0,29zł  –0,36 zł

 

Cena  1kWh gazu ziemnego (według cen z lipca 2014 r.)  z  (w ramach taryfy W-3.6) wyniosła  – 2, 23 -2,29  zł za 1 m³, co daje cenę w przeliczeniu  na 1kWh  ( przyjmując wartość opałową 1 m³  gazu ziemnego 32,26 MJ) –  odpowiednio 0,25 -0,26 zł).

Porównanie kosztów jednostki ciepła  z obu powyższych źródeł wskazuje wyraźnie, że są to jednak  koszty porównywalne, a ich stosunkowo duża różnica  w opracowaniach statystycznych może wynikać m.in.  z przyjęcia średniej  cen gazu płynnego przez dostawców, realizujących w ramach umów z inwestorami praktycznie bezpłatne (1zł -100zł) instalacje zbiornikowe, rekompensując te wydatki wyższymi cenami  gazu.

Zamieszczone wyżej porównanie cen gazu ziemnego i gazu płynnego (propanu) z sezonu grzewczego 2013/2014 r. oparte na wartościach, które wystąpiły w  rzeczywistości ( na terenie województwa mazowieckiego),  pokazuje, że  statystyki w żadnym razie nie zastąpią racjonalnej i dogłębnej analizy przy dokonywaniu ocen i wyciąganiu wniosków z konkretnych, różnych, ale  realnych sytuacji.

Poniżej zamieszczone wyliczenia obrazują dodatkowo, jak kształtują się różnice w kosztach ogrzewania gazem płynnym domu o przykładowej powierzchni 150 m²  w zależności od termoizolacji budynku , za miarę którego przyjęto wskaźnik rocznego zapotrzebowania na energię do ogrzewania na 1m² powierzchni, według  cen propanu za 1 litr : 2,00 -2,46 brutto (z 2014 r.) :

40 kWh/m²  – 1740 – 2160 zł

70 kWh/m²  – 3045 –  3780 zł

120 kWh/m²- 5220 – 6480 zł

Powyższe szacunki , choć odnoszą się tylko do ogrzewania domu  (nie uwzględniają  np. kosztów uzyskania ciepłej wody i sprawności kotła) , to jednak ukazują jak znaczny wpływ na koszty eksploatacji domu posiada jego optymalna izolacja termiczna.

Prezentacja powyższych  porównań ma na celu   ułatwienie inwestorom przemyślanego wyboru optymalnego nośnika energii w określonych warunkach – przy braku możliwości wykonania przyłącza do gazu ziemnego, wybór gazu płynnego (w opcji posiadania zbiornika na własność) przy bardzo dobrej termoizolacji budynku to rozwiązanie   korzystne cenowo. Rozwiązanie takie  łączy ponadto komfort użytkowania,  wynikający z  bezobsługowości tego rodzaju instalacji oraz poszanowane środowiska naturalnego.